Pieta: น่าสงสาร

11:25 AM NidNok Koppoets 0 Comments

Pieta (2012, Kim Ki Duk, A-)


ห่างจากหนังลุงคิมแกมานานมาก เรื่องสุดท้ายที่ดูคือ Dream ก่อนที่จะเลิกดูหนังเกาหลีไปนานเลย แต่ถึงกระนั้น การดู Pieta ก็ทำให้นิมิตภาพเก่าของหนังแกแฟลชแบ็คมาเป็นฉากๆๆ ลายเซ็นแกชัดจริงๆ

ชอบครึ่งแรกของหนังที่มันมืดมนสุดทางดี และพี่คิมแกก็สามารถทำให้ทุกฉากมันรุนแรงในตัวมันเองได้ อย่างมีประสิทธิภาพยิ่ง เรากัดผ้าห่มและอยากจะอ้วกไปหลายที ทั้งที่ภาพข้างหน้ามันไม่ได้มีอะไรขนาดนั้น แต่มันเป็นความรุนแรงแฝง เป็นความเสียวที่ซ่อนอยู่ผ่านทุกองค์ประกอบในหนัง ซึ่งอันนี้มันเป็นทางของลุงคิมแกอยู่แล้ว

แต่ครึ่งหลังเราผิดหวังเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าเรื่องมันจะเดินมาทางนี้ มันดูสำเร็จเกินไป กลายเป็นบทเรียนสอนใจเฉยเลย แต่ถ้าตัดความผิดหวังอันนั้นไป คิดอีกทีมันก็เป็นช่วงที่ทำให้เราเห็นว่าตัวละครนำ อีคังโด (ลีจุงจิน) มันมีความเป็นมนุษย์อยู่ รู้ร้อนรู้หนาวและเปลี่ยนแปลงได้ พลิกความรู้สึกคนดูจากเกลียดชังเป็นสงสาร ซึ่งคงเป็นความจงใจของคิมคิดุ๊กอยู่แล้วเพราะแกตั้งชื่อเอาไว้ขนาดนั้น (Pieta = ความสงสาร) ความสงสารนั้นยังเผื่อแผ่ไปยังทุกชะตากรรมของทุกตัวละครน้อยใหญ่ เมื่อเรื่องดำเนินไปแบบนั้น ก่อนจะจบลงอย่างแสนเศร้าย้อนเส้นทางกลับมาที่จุดเริ่มต้นของมัน

การแสดงของตัวละครหลักทั้งสองคน คืออีจุงจิน และ โจมินซู นั้นน่าสรรเสริญ แต่โจมินซูน่าจะได้โชว์ฝีมือมากกว่าอยู่หน่อยเพราะว่าตัวละครมันมีความซับซ้อนมาก คือจากความเศร้าเป็นความเกลียด จากเกลียดเป็นรัก เป็นสงสาร แต่ก็เกลียด แต่ก็แค้น วนไปวนมาซับซ้อนอยู่แบบนี้ ซึ่งวิธีที่เธอแสดงออกก็น่าสนใจดี ส่วนงานภาพมันโดดๆ ออกมาหน่อยเพราะส่วนใหญ่จะเป็น Handheld และไม่ประนีประนอมกับการซูมอินเลย คือถ้านึกจะซูมก็ซูมเข้าไป ดิบมาก แต่หนังมันไม่ได้ต้องการความประดิดประดอยอยู่แล้ว และเพราะมันเป็นแบบนี้แหละ มันถึงจะเรียกว่าเป็นหนังของคิมคิดุ๊กจริงๆ

ปล. โปสเตอร์และชื่อหนังเลียนแบบมาจากงานประติมากรรม Pieta ของไมเคิลแองเจลโล่ ที่ของจริงคือภาพพระแม่มารีอุ้มร่างของพระเยซูคริสต์หลังจากที่ถูกตรึงไม้กางเขน