JP14 EP.1: Yume - ความฝัน

8:07 PM NidNok Koppoets 0 Comments

1.
夢
YUME ความฝัน 


เป็นสิ่งที่คิดตลอดตอนอยู่บนเครื่อง ยิ่งช่วงที่ใกล้จะแลนดิ้ง เริ่มเห็นแสงสว่างจำนวนมากสาดขึ้นมาจากเกาะกลางมหาสมุทรตรงนั้นแล้วยิ่ง รู้สึกว่าตัวเราขยับเข้าใกล้ความฝันขึ้นมาเรื่อยๆ จนพอล้อเครื่องบินแตะพื้นอย่างเป็นทางการนั่นล่ะ เราถึงได้รู้สึกขึ้นมาจริงๆ ว่า ฝันเป็นจริงแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย...

ตั้งแต่ได้ดูซีรีส์ญี่ปุ่นเรื่องแรกตอนม.4 มาจนถึงตอนนี้ ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่อยากมาญี่ปุ่น รอมาเป็นสิบปี ทำงานเก็บเงิน แต่ก็ดันพาตัวเองไปนู่นไปนี่ ไม่มีปัญหาจะมาเหยียบประเทศในฝันซักที จนเมื่อสองสามเดือนก่อน มีสองเหตุการณ์เกิดขึ้น อันแรกคือ อยู่ดีๆ เราก็ได้รางวัลจากที่ออฟฟิศ เป็นอุปกรณ์เทคโนโลยีราคาเป็นหมื่น กับอีกอย่าง คือ ป้ายกูลิโกะ ใช่..อีป้ายที่อยู่ตรงคลอง Dotonbori ที่โอซากานั่นแหละ มันเปลี่ยนชั่วคราว จากภาพผู้ชายผอมกะหร่องใส่เสื้อกล้าม ยืนชูแขนขึ้นโบกไปมา (ชูเฉยๆ โว้ย) จนกลายเป็นแลนด์มาร์คสำคัญที่ใครๆ ก็ต้องไปถ่ายรูปด้วย เปลี่ยนเป็นรูปดาราสาวขาวหมวย ใส่กระโปรงสั้นยกขาเล็กน้อย และชูแขนท่าเดียวกับไอ้กะหร่องเมื่อกี๊ ซึ่งมันจะธรรมดามาก ถ้าดาราในป้ายคนนั้นไม่ใช่ อายาเสะ ฮารุกะ (กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด)

อายาเสะ ฮารุกะ (Ayase Haruka) ถือเป็นสาวญี่ปุ่นรุ่นที่สามที่เราชอบ รุ่นแรกจะเป็นยุคของ Takeuchi Yuko, Ryoko Hirosue สองคนนี้ชอบมากสมัยอยู่มัธยม ถัดมาจะเป็นยุคของ Ueto Aya, Masami Nagasawa, Aoi Yu จริงๆ แล้วทั้งหมดที่ว่ามานั้นก็ยังชอบอยู่ แต่คนที่ตอนนี้ยังติดตามดูหนัง ดูละครของเธออยู่ไม่ห่างหาย ก็คงเป็นอายาเสะนี่แหละ และนี่อายาเสะได้รับเกียรติครั้งสำคัญได้อยู่บนป้ายกูลิโกะ ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ (คิดเองคนเดียวป่ะวะ) เราจะไม่ไปหาเธอได้ยังไง 

แล้วก็เป็นอย่างที่พอจะนึกภาพออกกันล่ะค่ะ ไอ้อุปกรณ์ไฮเทคนั่นได้ถูกนำไปขายทอดตลาด แปลงสินทรัพย์เป็นทุนท่องเที่ยว จัดการจองตั๋วดิบดี เอาล่ะเว้ย โอซากา เจอข้าแน่!!!

นั่นแหละค่ะ การแลนดิ้งในดึกคืนนั้นจึงกลายเป็นการเทคตัวลงจอดที่ท่าอากาศยานที่ยิ่งใหญ่ ที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิงคนนึงจะรู้สึกได้ ในใจนี่กรีดร้องตั้งแต่เข้าเขตทะเลจีนใต้ อยากจะโรยตัวลงมาตั้งแต่ตอนนั้น แต่กลัวโดนคนถ่ายคลิปไปลงพันทิปแล้วด่าเลยห้ามใจไว้ก่อน ก้มลงกราบและจูบแผ่นดินแม่ ปล่อยให้หยดน้ำตาไหลรินเป็นทางลงไปบรรจบกับแม่น้ำอาซาฮี เพื่อหลอมรวมตัวเราเป็นหนึ่งกับแผ่นดินในฝัน (ความจริงคือลงเครื่อง ผ่านด่านตม. รับกระเป๋า แล้วเดินออกมาขึ้นรถบัส ไม่มีฉากดรามาที่ว่าเลย) 

มันไม่ใช่ใบไม้เปลี่ยนสี ชินคังเซน อาซากุสะ ฟูจิซัง หรืออะไรทั้งนั้น นี่มันความฝัน มันคืออีโมชั่นล้วนๆ ฟินนนน ฟินนนนนน ฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนน